3-year-olds at the outdoor pool, showing off the results of swimming classes
they dive like dolphins
they swim like fish
their confidence wider than the cloudless sky above
and a mother ponders:
we were taught to keep our heads above the water
breast stroke, whip kick, not much more
and we swam in line, our progress being measured by how many lengths we could swim without interruption
the first thing these kids learn is to put their heads UNDER
no breastroke or anything
and it works
they dance in the water, they embrace it
maybe that will help them to embrace life
and to know what to do when they go under
Alles uit de kast 
de branding, en bij uitbreiding het leven, induiken zonder angst. een vriendin van me zei eens dat dat het belangrijkste was dat ze ooit van haar vader geleerd had.ik ben dat nooit vergeten.
Wat een mooie (en mooi geformuleerde) levensles om mee te geven aan je dochter…
echt he. come to think of it. ze zei het in de verwelkoming op zijn begrafenis. Qua erfenis kan dat inderdaad tellen he
Toen ik een jaar of zes was, kreeg ik ook zo’n “alternatieve” zwemles: we werden gewoon in het diepe gegooid, tot afgrijzen van de toekijkende mama’s. En we peddelden er op zijn hondjes terug uit. We zwommen ook met ons hoofd onder water, met onze ogen open. (Dat ging omdat het zwembad gevuld was met bronwater en er geen chloor inzat.) Veel succes had die zwemles niet echt: we begonnen er aan met ons vieren: drie zusjes en ik, en ik was de enige die is (moeten/mogen) blijven gaan….
En zwemt Elena ook op de manier die je hebt beschreven?
Elena heeft nog geen zwemles gevolgd, maar ze leert nu van de andere kinderen en op de zomerschool. Ze gaat zonder zwembandjes in het kinderbad en zwemt daar met ogen open onder water! Echt de max 🙂